Jak byłem młodszy i miałem Amigę 600 to również nie mogłem przejść niektórych gier. Powodem tego były:
- zbyt duży wybór gier (nie mogłem się zbyt długo skupić na jakiejś jednej konkretnej i posiedzieć nad nią dłużej, bo moją uwagę rozpraszały inne w mojej kolekcji, bądź też zaraz miałem jakąś kolejną lub nawet kilka nowych)
- strach przed podjęciem wyzwania (poziom trudności niektórych gier mnie przerastał i zniechęcały mnie ciągłe porażki)
- słaba znajomość języka angielskiego w tamtym okresie (a w niektórych grach jest ona niezbędna, żeby zrozumieć jakieś dialogi bądź podpowiedzi)
- byłem po prostu mały i głupi
Dlatego kiedy po ok. 10 latach zainteresowałem się emulacją, to postanowiłem spróbować po raz kolejny z tymi grami, z którymi miałem problemy za szczeniaka. Ostatecznie udało mi się ukończyć kilkanaście z nich, m.in. takie "killery" jak: "
Pushover", "
P.P. Hammer", "
Jim Power", "
The Lost Vikings", "
Cannon Fodder", "
Cannon Fodder 2", "
Flashback", "
Lamborghini", "
Traps 'n' Treasures", "
Gods" i prawie "
Fury of the Furries" (<-- ta gra się robi strasznie debilna pod koniec, więc się zniesmaczyłem i nie dokończyłem jej). Wymienione gry wymagały naprawdę małpiej zręczności, cierpliwości i nierzadko umiejętności logicznego myślenia, dlatego przy kilku z nich musiałem korzystać z opcji save state.
Zresztą kto grał, ten wie, że do naprostszych one nie należą...
Gierka jest całkiem fajna ale trzeba się w nią wgrać. Oczywiscie grałem na winuae skonfigurowanym na A4000. Pamiętam jak grałem w tą gierke 10 lat temu na A500 - grało sie bardzo topornie. Do ukonczenia gry użyłem ponad 600 save statów dzięki czemu gierka niebyła tak uciążliwa. Ukończenie gry bez save state trwało by trzy razy tyle i było mordęgą a nie przyjemnością. Ponieważ trzeba by było przechodzić jeden etap od początku po kilka razy żeby zapamiętać co gdzie było (jakie potwory, gdzie włożyć odpowiednią kartę, które dźwignie przestawić i jak itp itd) Bardzo głupio rozwiązano sprawe przycisków i dźwigni, bo niewiadomo który przycisk do czego jest, nieraz trzeba cofać sie przez cały labirynt i włączać / wyłączać dźwignie żeby dane drzwi sie otworzyły. A po przejściu przez nie, kiedy znowu sie zamkną - zeby je znowu otworzyc trzeba sie cofnąc:-/ Tak jest w Kanałach - według mnie to są to najtrudniejsze i najgorsze poziomy. W pozostałych tez zdarzają sie taki "usterki" ale rzadko, Jest to bardzo denerwujące i zniechęca do dalszego grania. Czas przechodzenia etapów to od 30 minut do 2,5 godziny, zazwyczaj jednak jeden etap przechodzi sie w 50 minut. Te najdłuższę są juz bardzo męczące, ale jest ich tylko kilka. Najtrudniejsze etapy to Kanały i Więzienie, pozostałe są zróżnicowane lecz ogólnie nie są bardzo trudne. W każdym kompleksie są po trzy poziomy, na końcu każdego znajdujemy jedną cześć bomby. Wyjątkiem jest centrum ostatni etap gdzie można wejsc, tylko posiadając kompletną bombe. Bomba składa sie z 6 części więc do przejscia mamy 6 kompleksów po trzy poziomy. Samo zakonczenie jest krótkie ale warto prześć tą gierke bo jest to jedyny polski clone dooma na amige. Jeżeli kogos interesuje samo zakonczenie a niechce przechodzic calej gry, moge przeslac na mail save state z koncówką i config. PS jest to druga gierka po Lazarusie którą zacząłem grac 10 lat temu a ukonczylem w czasach obecnych z użyciem savestatów 
Także z użyciem save state.Próbowałem przejść także Genghis khana-ale padnięcie dysku na amen zniweczyło ten zamiar hehe.
Przykładowo w lodowej krainie jest etap z jakimś wiszącym napisem na środku i z tego co pamiętam, to wszystko co trzeba było zrobić to dojść do końca w prawo i dotknąć tabliczki. 
Albo w innym etapie na moście stała krowa, po przesunięciu której trzeba było przegryźć ziemię i wskoczyć w dziurę na dół, coś tam jeszcze zrobić i mamy koniec etapu (całość nie zajmowała dłużej niż 1 min). 
Potem mamy jeszcze fabrykę, wioskę i zamek (w tych krainach również zdarzają się jakieś beznadziejne i strasznie krótkie etapy). Ja doszedłem do ostatniej krainy, gdzie wielka maszyna wypluwała co parę sekund jakieś stworki, które ciągle mnie goniły. Ze względu na to, przejście paru lokacji było ogromnym wyzwaniem, w dodatku ten etap był strasznie nudny i nie wiedziałem co w nim zrobić, więc dałem sobie spokój. 
polska gierka ale przez sciany sie fajnie przechodzi, z dopalka na ami 1200 alegancko gierka chodzila na pelnym ekranie 